Stanisław Mika (1909-1987) całe życie spędził w Paszynie, w woj. małopolskim. Był analfabetą, gospodarował na niewielkim kawałku ziemi. Trzymał się z dala od życia wsi, co było skutkiem stanu jego zdrowia psychicznego. Wyjątkiem były msze niedzielne i pogrzeby, podczas których nosił chorągwie. Krytykował rzeźby innych mieszkańców Paszyna, znajdujące się na plebani u księdza Nitki. Złożony chorobą, w obliczu śmierci, w czasie ostatniego namaszczenia obiecał księdzu, że jak wyzdrowieje zrobi własne, ładniejsze figurki świętych. Dotrzymał słowa, zaczął rzeźbić mając 72 lata. Wypracował swój własny styl i stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych rzeźbiarzy paszyńskich.