Stanisław Hołda (1926-1987) urodził się w Zborowicach koło Tarnowa, w woj. małopolskim. Był głuchoniemy, nie miał wykształcenia. W wieku 25 lat zamieszkał u gospodarza w Nowym Sączu, zatrudniając się jako robotnik rolny. Rzeźbić zaczął pod koniec lat 60. XX wieku, głównie w czasie wolnym od prac polowych. Jego rzeźby – o kanciastych bryłach, z widocznymi śladami po zaciosach siekiery, z włosami z pakuł, zazwyczaj malowane na srebrno lub złoto – na początku nie wzbudzały zainteresowania lokalnego środowiska. Jako pierwsi docenili je prywatni kolekcjonerzy, z czasem zaczęto kupować je do muzeów. Znajdują się też w kolekcji paszyńskiej.