Ignacy Majerek (1915-1987), ze Skomielnej Czarnej w woj. małopolskim, zajmował się rolnictwem, w wolnych czasie lubił majsterkować. Zaczął rzeźbić w 1970 roku. Pierwszymi jego rzeźbami były figurki do szopki, które wykonał dla swojego kościoła parafialnego. W 1972 roku, szopka jego autorstwa została nagrodzona na konkursie zorganizowanym przez Muzeum w Nowym Sączu. Podejmował głównie tematy religijne, rzeźbiąc przedstawienia Jezusa, Matki Boskiej, postacie świętych, aniołów. Inspiracją dla jego prac była też biblia. Swoje rzeźby, o chropowatej fakturze z widocznymi śladami obróbki po narzędziach, pokrywał stonowaną polichromią lub pozostawiał niemalowane. W kolekcji Izabelli i Piotra Sałustowiczów znalazło się 21 rzeźb artysty z początków lat 80. XX w., które w sposób reprezentatywny oddają charakter jego twórczości.
- Pieta, 1983, drewno polichromowane, wys. 27cm, MET/68467/S
- Raj, 1981, drewno polichromowane, wys. 38,5cm,MET/68452/S
- Św. Antoni,, 1981, drewno polichromowane, wys. 36cm, MET/68451/S
Muzeum Etnograficzne w Social Mediach