Przejdź do treści głównej serwisu
Muzeum
Wersja kontrastowa
A A A
BIP

Muzeum Etnograficzne w Social Mediach

  • Start
  • Aktualności
  • O muzeum
  • Dla zwiedzających
  • Wystawy
  • Parki etnograficzne
  • Edukacja
  • Wydarzenia
  • Galeria
  • Wydawnictwa
  • Kontakt

Stanisław Denkiewicz (1913-1990) Powrót

  • ■ Historia kolekcji
  • ■ O kolekcji
  • ■ Najstarsza generacja rzeźbiarzy
  • Antoni Mazur (1910-2010)
  • Jan Madej (1905-1989)
  • Jędrzej Wawro (1864-1937)
  • Józef Grucela (1898-1982)
  • Józef Piłat (1900-1971)
  • Piotr Dymurski (1911-1979)
  • Stanisław Denkiewicz (1913-1990)
  • Władysław Bąk (1904-1995)
  • Władysław Chajec (1904-1985)
  • ■ Ośrodek łukowski
  • Bolesław Suska (1919-2011)
  • Marian Adamski (1929-2007)
  • Stanisław Suska (1959 r.)
  • Tadeusz Cąkała (1927-1975)
  • Wacław Suska (1922-1999)
  • ■ Ośrodek paszyński
  • Anna Padoł (1953-2019)
  • Józef Orlecki (1931-2013)
  • Mieczysław Piwko (1924-1993)
  • Piotr Kożuch (1940-2017)
  • Stanisław Mika (1909-1987)
  • Stanisław Poręba (1919-1984)
  • Wojciech Oleksy (1903-1985)
  • Stanisław Hołda (1926-1987)
  • ■ Ośrodek sierpecki
  • Jan Krajewski (1935-2017)
  • Wincenty Krajewski (1896-1978)
  • ■ Rzeźbiarze spoza ośrodków
  • Adam Zegadło (1910-1989)
  • Eugeniusz Zegadło (ur. 1943)
  • Feliks Czajkowski (1905-1978)
  • Franciszek Lenart (1919-1997)
  • Franciszek Świder (1903-1984)
  • Grzegorz Król (ur. 1953)
  • Ignacy Majerek (1915-1987)
  • Izydor Błaszczak (1897-1976)
  • Józef Sobota (1984-1979)
  • Józef Zganiacz (1904-1996)
  • Ludwik Kubaszczyk (1905-1984)
  • Michał Skorut (1918-1984)
  • Piotr Zelek (1926-2009)
  • Roman Śledź (1948)
  • Literatura

Stanisław Denkiewicz (1913-1990) mieszkał we wsi Jedlnia Kościelna, na terenie Puszczy Kozienickiej. Od młodzieńczych lat, pasąc krowy, strugał dla siebie ptaszki, figurki zwierząt. W wieku 18 lat zaczął rzeźbić dla ludzi drewniane laski w stylu zakopiańskim, jak również papierośnice, pudełeczka na tabakę, ramki dla obrazów z ozdobną snycerką. Dwa lata później zajął się rzeźbą figuralną. Pierwszymi pracami były przedstawienia Chrystusa Ukrzyżowanego, ołtarzyk domowy. W latach 1936-1937, w czasie służby wojskowej rzeźbił też orły dla rodzin wojskowych. Do rzeźbienia wrócił w 1967 roku, wykonując rzeźby na konkurs dla Muzeum Regionalnego w Radomiu. Jego twórczość, wielokrotnie nagradzana, stała się znana nie tylko w Polsce, ale też za granicą. Znajduje się w licznych muzeach w Polsce i w prywatnych zbiorach. Denkiewicz podejmował zarówno tematykę sakralną, jak i świecką związaną z życiem dawnej wsi, jej demonologią. Jego rzeźby i płaskorzeźby, cechujące się dużym dostojeństwem i spokojem, pokrywa polichromia lub są w naturalnym kolorze drewna. Artysta był członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych, zasiadał też we władzach jego Zarządu Głównego. Przez wiele lat współpracował z Cepelią i Desą.

Kolędnicy, 1987, płaskorzeźba, drewno polichromowane, wym.26,5x40x5 cm, MET/68365/S
Betlejem narodziny Jezusa – szopka, 1988, drewno polichromowane, wym. 44,5×32,5x26cm, MET/68373/S
Ucieczka do Egiptu,1988, płaskorzeźba, drewno polichromowane, wym.33,5×40 x6cm, MET/68369/S

Ukrzyżowanie, 1987, drewno polichromowane, wym.43×27,5×12,5 cm, MET/68367/S
Raj, 1987, płaskorzeźba, drewno polichromowane, wym.43x30x6,5cm, MET/68366/S

Program Regionalny
Województwo Kujawsko-Pomorskie
Unia Europejska