Przejdź do treści głównej serwisu
Muzeum
Wersja kontrastowa
A A A
BIP

Muzeum Etnograficzne w Social Mediach

  • Start
  • Aktualności
  • O muzeum
  • Dla zwiedzających
  • Wystawy
  • Parki etnograficzne
  • Edukacja
  • Wydarzenia
  • Galeria
  • Wydawnictwa
  • Kontakt

■ Ośrodek łukowski Powrót

  • ■ Historia kolekcji
  • ■ O kolekcji
  • ■ Najstarsza generacja rzeźbiarzy
  • Antoni Mazur (1910-2010)
  • Jan Madej (1905-1989)
  • Jędrzej Wawro (1864-1937)
  • Józef Grucela (1898-1982)
  • Józef Piłat (1900-1971)
  • Piotr Dymurski (1911-1979)
  • Stanisław Denkiewicz (1913-1990)
  • Władysław Bąk (1904-1995)
  • Władysław Chajec (1904-1985)
  • ■ Ośrodek łukowski
  • Bolesław Suska (1919-2011)
  • Marian Adamski (1929-2007)
  • Stanisław Suska (1959 r.)
  • Tadeusz Cąkała (1927-1975)
  • Wacław Suska (1922-1999)
  • ■ Ośrodek paszyński
  • Anna Padoł (1953-2019)
  • Józef Orlecki (1931-2013)
  • Mieczysław Piwko (1924-1993)
  • Piotr Kożuch (1940-2017)
  • Stanisław Mika (1909-1987)
  • Stanisław Poręba (1919-1984)
  • Wojciech Oleksy (1903-1985)
  • Stanisław Hołda (1926-1987)
  • ■ Ośrodek sierpecki
  • Jan Krajewski (1935-2017)
  • Wincenty Krajewski (1896-1978)
  • ■ Rzeźbiarze spoza ośrodków
  • Adam Zegadło (1910-1989)
  • Eugeniusz Zegadło (ur. 1943)
  • Feliks Czajkowski (1905-1978)
  • Franciszek Lenart (1919-1997)
  • Franciszek Świder (1903-1984)
  • Grzegorz Król (ur. 1953)
  • Ignacy Majerek (1915-1987)
  • Izydor Błaszczak (1897-1976)
  • Józef Sobota (1984-1979)
  • Józef Zganiacz (1904-1996)
  • Ludwik Kubaszczyk (1905-1984)
  • Michał Skorut (1918-1984)
  • Piotr Zelek (1926-2009)
  • Roman Śledź (1948)
  • Literatura

Początki działalności łukowskiego ośrodka rzeźby sięgają połowy lat 60. XX wieku. Wiążą się z postacią Mariana Adamskiego z kolonii Sobiska, który pierwszy zaczął rzeźbić na tym terenie. Zafascynowany rzeźbami kuzyna Henryka Wierzchowskiego z ośrodka sierpeckiego, spróbował swoich sił w tej dziedzinie sztuki, i jak się okazało, z dużym powodzeniem. Sukcesy artystyczne Adamskiego, a także możliwość dodatkowego zarobku w okresach wolnych od prac polowych, zachęciły do rzeźbienia jego sąsiadów i znajomych, m.in. Tadeusza Cąkałę. Tę rzeźbiarską pasję z czasem zaczęli podzielać i kontynuować członkowie jego rodziny, synowie Tadeusz i Wacław oraz wnukowie, a także wiele osób z okolic Łukowa. Łukowski ośrodek rzeźby stał się, obok paszyńskiego i sierpeckiego, znany w Polsce i poza granicami kraju. Do dziś skupia wielu rzeźbiarzy. Ich prace są w muzeach i w prywatnych zbiorach, m. in. Ludwika Zimmerera. W kolekcji Izabelli i Piotra Sałustowiczów ośrodek reprezentują rzeźby Mariana Adamskiego, Tadeusza Cąkały i rodziny Susków – Bolesława, Wacława i jego syna Stanisława.

Program Regionalny
Województwo Kujawsko-Pomorskie
Unia Europejska