Przejdź do treści głównej serwisu
Muzeum
Wersja kontrastowa
A A A
BIP

Muzeum Etnograficzne w Social Mediach

  • Start
  • Aktualności
  • O muzeum
  • Dla zwiedzających
  • Wystawy
  • Parki etnograficzne
  • Edukacja
  • Wydarzenia
  • Galeria
  • Wydawnictwa
  • Kontakt

Ludwik Kubaszczyk (1905-1984) Powrót

  • ■ Historia kolekcji
  • ■ O kolekcji
  • ■ Najstarsza generacja rzeźbiarzy
  • Antoni Mazur (1910-2010)
  • Jan Madej (1905-1989)
  • Jędrzej Wawro (1864-1937)
  • Józef Grucela (1898-1982)
  • Józef Piłat (1900-1971)
  • Piotr Dymurski (1911-1979)
  • Stanisław Denkiewicz (1913-1990)
  • Władysław Bąk (1904-1995)
  • Władysław Chajec (1904-1985)
  • ■ Ośrodek łukowski
  • Bolesław Suska (1919-2011)
  • Marian Adamski (1929-2007)
  • Stanisław Suska (1959 r.)
  • Tadeusz Cąkała (1927-1975)
  • Wacław Suska (1922-1999)
  • ■ Ośrodek paszyński
  • Anna Padoł (1953-2019)
  • Józef Orlecki (1931-2013)
  • Mieczysław Piwko (1924-1993)
  • Piotr Kożuch (1940-2017)
  • Stanisław Mika (1909-1987)
  • Stanisław Poręba (1919-1984)
  • Wojciech Oleksy (1903-1985)
  • Stanisław Hołda (1926-1987)
  • ■ Ośrodek sierpecki
  • Jan Krajewski (1935-2017)
  • Wincenty Krajewski (1896-1978)
  • ■ Rzeźbiarze spoza ośrodków
  • Adam Zegadło (1910-1989)
  • Eugeniusz Zegadło (ur. 1943)
  • Feliks Czajkowski (1905-1978)
  • Franciszek Lenart (1919-1997)
  • Franciszek Świder (1903-1984)
  • Grzegorz Król (ur. 1953)
  • Ignacy Majerek (1915-1987)
  • Izydor Błaszczak (1897-1976)
  • Józef Sobota (1984-1979)
  • Józef Zganiacz (1904-1996)
  • Ludwik Kubaszczyk (1905-1984)
  • Michał Skorut (1918-1984)
  • Piotr Zelek (1926-2009)
  • Roman Śledź (1948)
  • Literatura

Ludwik Kubaszczyk (1905-1984) urodził się we wsi Szare w woj. śląskim, przez większość życia mieszkał w Koniakowie. Był jednym z najbardziej znanych twórców nie tylko w Beskidzie Śląskim, ale także w kraju. Pochodził z ubogiej rodziny chłopskiej. W młodości zarabiał na życie, wynajmując się do pracy u gazdów, jeździł na wycinki lasów do Węgier, pracował w kamieniołomach. Wykonywał też drewniane ptaszki i zabawki, które sprzedawał na jarmarkach. W czasie II wojny był więziony w różnych obozach. Po powrocie do domu, przez jakiś czas zajmował się rolnictwem, ale przede wszystkim skupił się na twórczości artystycznej. Zaczął robić maski z drzewa, skór zwierzęcych, jak również inne rekwizyty dla kolędników chodzących po wsiach. Jego talent znalazł odzwierciedlenie też w innych dziedzinach sztuki ludowej, takich jak rzeźba, malarstwo na szkle, plecionkarstwo, i rozwinął się pod wpływem współpracy z Cepelią. Od 1958 roku artysta regularnie brał udział w regionalnych wystawach i konkursach sztuki ludowej, w których był wielokrotnie nagradzany. Ważną rolę w jego twórczości zajmowała rzeźba. Podejmował w niej tematykę nawiązującą do tradycji regionu, ilustrując życie górali, legendy. Chętnie rzeźbił pełne prostoty i nostalgii przedstawienia Chrystusa Frasobliwego, Ecce Homo, Chrystusa upadającego pod krzyżem. Grupa takich prac znalazła się w kolekcji Izabelli i Piotra Sałustowiczów.

Chrystus Frasobliwy, 1971, drewno polichromowane, wys. 28,5 cm, MET/68419/S
Chrystus Frasobliwy, 1980, drewno polichromowane, wys.33,5cm, MET/68419/S
Chrystus – Ecce Homo, 1980, drewno polichromowane, wys.33cm, MET/68418/S

Program Regionalny
Województwo Kujawsko-Pomorskie
Unia Europejska