Przejdź do treści głównej serwisu
Muzeum
Wersja kontrastowa
A A A
BIP

Muzeum Etnograficzne w Social Mediach

  • Start
  • Aktualności
  • O muzeum
  • Dla zwiedzających
  • Wystawy
  • Parki etnograficzne
  • Edukacja
  • Wydarzenia
  • Galeria
  • Wydawnictwa
  • Kontakt

Adam Zegadło (1910-1989) Powrót

  • ■ Historia kolekcji
  • ■ O kolekcji
  • ■ Najstarsza generacja rzeźbiarzy
  • Antoni Mazur (1910-2010)
  • Jan Madej (1905-1989)
  • Jędrzej Wawro (1864-1937)
  • Józef Grucela (1898-1982)
  • Józef Piłat (1900-1971)
  • Piotr Dymurski (1911-1979)
  • Stanisław Denkiewicz (1913-1990)
  • Władysław Bąk (1904-1995)
  • Władysław Chajec (1904-1985)
  • ■ Ośrodek łukowski
  • Bolesław Suska (1919-2011)
  • Marian Adamski (1929-2007)
  • Stanisław Suska (1959 r.)
  • Tadeusz Cąkała (1927-1975)
  • Wacław Suska (1922-1999)
  • ■ Ośrodek paszyński
  • Anna Padoł (1953-2019)
  • Józef Orlecki (1931-2013)
  • Mieczysław Piwko (1924-1993)
  • Piotr Kożuch (1940-2017)
  • Stanisław Mika (1909-1987)
  • Stanisław Poręba (1919-1984)
  • Wojciech Oleksy (1903-1985)
  • Stanisław Hołda (1926-1987)
  • ■ Ośrodek sierpecki
  • Jan Krajewski (1935-2017)
  • Wincenty Krajewski (1896-1978)
  • ■ Rzeźbiarze spoza ośrodków
  • Adam Zegadło (1910-1989)
  • Eugeniusz Zegadło (ur. 1943)
  • Feliks Czajkowski (1905-1978)
  • Franciszek Lenart (1919-1997)
  • Franciszek Świder (1903-1984)
  • Grzegorz Król (ur. 1953)
  • Ignacy Majerek (1915-1987)
  • Izydor Błaszczak (1897-1976)
  • Józef Sobota (1984-1979)
  • Józef Zganiacz (1904-1996)
  • Ludwik Kubaszczyk (1905-1984)
  • Michał Skorut (1918-1984)
  • Piotr Zelek (1926-2009)
  • Roman Śledź (1948)
  • Literatura

Adam Zegadło (1910-1989) pochodził ze wsi Krzyżka koło Suchedniowa w woj. świętokrzyskim. Zajmował się rolnictwem, ale podejmował się też wielu innych zajęć od wczesnych lat młodzieńczych. W latach 30. XX w. i powojennych, jak wielu mieszkańców okolicznych wsi, dorabiał wyrobem drobnych przedmiotów gospodarskich z drewna i zabawek. W wieku 50 lat, zainspirowany rzeźbami syna Henryka, wykonywanymi dla Cepelii, zaczął tworzyć własne prace. Do rozpropagowania jego twórczości przyczyniło się Muzeum Świętokrzyskie w Kielcach, które jako pierwsze zaczęło kupować jego rzeźby. Jego pozycję artystyczną dodatkowo ugruntowała wystawa „Inni” w 1965 roku, mająca miejsce w Zachęcie ‒ Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie. Artysta stał się znanym i rozpoznawalnym rzeźbiarzem. Jego prace znajdują się w renomowanych muzeach etnograficznych w kraju. Były też kupowane przez prywatnych kolekcjonerów, takich jak Ludwik Zimmerer, Bolesław Nawrocki, Leszek Macak, Izabella i Piotr Sałustowiczowie.

W swoich pracach podejmował tematykę religijną, jak i świecką, nawiązującą do życia wsi kieleckiej, lokalnych legend, historii. W niektórych rzeźbach łączył oddzielne elementy metodą, która stosował w zabawkarstwie. Jego dzieła cechują się żywymi barwami zestawianymi kontrastowo i niekonwencjonalnymi formami wymyślonymi przez artystę, niezwiązanymi z tradycyjną rzeźbą ludową. W 1974 roku rzeźbiarz został laureatem Nagrody im. Oskara Kolberga „Za zasługi dla kultury ludowej”.

Ucieczka do Egiptu, 1970 r., drewno polichromowane, wym.32x37x9cm, MET 68652/S
Pieta, 1972 , drewno polichromowane, wys. 22 cm, MET 68650/S
Chrystus Frasobliwy,1986,drewno polichromowane, wys. 42,5cm, MET 68648/S
Wygnanie z raju, 1986 , drewno polichromowane, wym.33,5 cm, MET 68647/S

Program Regionalny
Województwo Kujawsko-Pomorskie
Unia Europejska