„Kobieta tańcząca”, 1975, Jan Wojtarowicz, Korzenna, woj. małopolskie, drewno polichromowane

11 grudnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Tanga. W tym dniu przypada rocznica urodzin argentyńskich popularyzatorów tego tańca – śpiewaka Carlosa Gardela oraz muzyka Julio de Caro.

W cyklu #sztukazkalendarza prezentujemy rzeźbę „Kobieta tańcząca” autorstwa Jana Wojtarowicza (ur. 1895 r.). Cechą charakterystyczną warsztatu tego artysty są dysproporcje ludzkiego ciała. W przypadku omawianej rzeźby twarz kobiety jest duża w stosunku do reszty ciała, o wyraźnych, mocnych rysach. Ekspresja kobiecej postaci, której celem jest ukazanie gestu tańca, to częściowo efekt wykorzystania przez artystę naturalnych wygięć i nieregularności drewna.

Jan Wojtarowicz pochodził z ubogiej, bezrolnej rodziny. Mimo tego, że był bardzo zdolnym uczniem, po ukończeniu 5 klas szkoły podstawowej zakończył naukę i rozpoczął pracę. Przed wybuchem I wojny światowej terminował u majstra szewskiego. Na początku lat 60. XX wieku zaczął rzeźbić proste figurki zwierząt, którymi obdarowywał wnuczęta. Artysta chętnie sięgał po tematykę historyczną i prezentował sceny z życia wsi. Motywy religijne pojawiły się w późniejszym etapie jego twórczości.