„Św. Barbara”, autor n/n, diorama, XIX/XX w., olej na desce, odlew gipsowy polichromowany

Datę 4 grudnia 305 r. przyjmuje się za dzień męczeńskiej śmierci świętej Barbary z Nikomedii, jednej z Czternastu Świętych Wspomożycieli, świętej kościoła katolickiego i prawosławnego. Święta Barbara jest patronką dobrej śmierci. Pod jej opiekę oddają się górnicy, marynarze, rybacy, żołnierze, saperzy, kamieniarze i więźniowie. W tym dniu również tradycyjnie obchodzimy święto górników – Barbórkę.

Z tej okazji w cyklu #sztukazkalendarza prezentujemy obraz „Święta Barbara”. W tym wizerunku dziewica jest ukazana zgodnie z powszechną ikonografią, jako piękna ciemnowłosa kobieta przyodziana w strojne, królewskie szaty, z koroną na głowie. Na okalającej ją aureoli znajduje się napis „St. Barbaro Modl się zanami”, zaś w dłoni trzyma kielich z hostią. Według przekazu w przeddzień jej śmierci pojawił się u niej anioł i udzielił kobiecie komunii. Barbara trzyma również miecz, którym (zgodnie z legendą hagiograficzną) została ścięta przez swojego ojca. Łokciem wspiera się o wieże, w której była uwięziona, aby w ten sposób zmusić ją do wyrzeczenia się wiary i zamążpójścia. Charakterystyczna wieża pojawia się również w tle przedstawienia malarskiego. Budowla ma trzy okna, które symbolizują Trójcę Świętą. Postać świętej jest wykonana w technice odlewu gipsowego. Techniką olejną natomiast wykonane zostało tło – pejzaż górski.