Etnograf, poeta, działacz kaszubski, członek Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego

Jan Rompski urodził się w Kartuzach. Po ukończeniu gimnazjum w Poznaniu, pracował jako nauczyciel, a od 1938 – jako referent w Zarządzie Miejskim w Wejherowie. W okresie okupacji zaangażowany w działalność konspiracyjną (Tajna Organizacja Wojskowa „Gryf Pomorski”). Więzień obozu Stutthof.

Po wojnie kontynuował działalność organizacyjną, wydawniczą i teatralną na rzecz społeczności kaszubskiej. W 1949 r. kierował wykopaliskami archeologicznymi w Niemczy, na Ślęży i w Sobótce. Studia – najpierw polonistyczne a później etnograficzne – odbył zaocznie w l.1945-1950 w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracował w Muzeum Pomorskim (1951-1965), a od stycznia 1966 – w Muzeum Etnograficznym w Toruniu na stanowisku kierownika Działu Budownictwa Ludowego. Brał udział w organizacji i budowie pierwszych obiektów w przymuzealnym parku etnograficznym. Przygotowywał także pracę doktorską o tematyce kaszubskiej.

Jan Rompski zmarł 30 grudnia 1969 r. Jego grób znajduje się na cmentarzu w rodzinnych Kartuzach.