Dział Rybołówstwa i Zajęć Wodnych

Narzędzia i sprzęty rybackie w MET to największy zbiór tego typu w Polsce (3500 szt.). W większości stanowią go eksponaty pozyskane w latach 1946-1972 przez prof. Marię Znamierowską-Prűfferową. Są to sieci ściankowe i matniowe, wiklinowe i siatkowe pułapki łowne (wiersze, żaki), narzędzia kolne i zahaczające (ości, wędy, sznury) oraz liczny sprzęt pomocniczy, w tym sprzęt do transportu sieci i ryb.

Do najcenniejszych należy, licząca ponad 500 sztuk kolekcja narzędzi kolnych (ości, bodarze, grzebienie i kotwy), jedyna tak bogato reprezentowana kolekcja w Polsce.

Ponadto na uwagę zasługują zbiory rybołówstwa morskiego, a wśród nich bogato zdobione szelki do wyciągania niewodu (42 szt.) i podbieraki-kaszory, które należą do pomocniczych narzędzi rybackich.

Licznie reprezentowane są także sprzęty do połowu zimowego (głównie jeziorowego), takie jak sanie do transportu sieci, siekiery i piki (pieśnie) do rąbania lodu, łęki (szukarki) do przeciągania sieci pod lodem oraz kołowroty na saniach (baby) służące do wyciągania niewodu.

Z innych wymienić należy łodzie i czółna rybackie, w większości stanowiące przykłady szkutnictwa śródlądowego.

Osobny zbiór to kolekcja wędkarska, reprezentowana przez sprzęt fabryczny z okresu międzywojennego i z lat po II wojnie światowej oraz eksponaty wykonane przez amatorów, metodami chałupniczymi.

Czerpaki i grace to narzędzia piaskarzy. Służyły one do wyciągania żwiru, piasku i kamieni z dna rzeki.

Unikatowymi obiektami są tzw. domki nawodne, rodzaj niewielkich, drewnianych barek mieszkalnych (koszarek) na żelaznych pontonach. Oprócz rybaków żyły w nich rodziny reprezentujące różne zawody związane z pracą na rzece. 3 takie barki stoją na terenie Parków Etnograficznych w Toruniu i Kaszczorku.

Kontakt