Leon Kudła (1879-1964) urodził się we wsi Świerże Górne, niedaleko Kozienic, w woj. mazowieckim,
w rodzinie robotników rolnych. Brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. Po powrocie pracował jako dróżnik na kolei. Po założeniu rodziny wyjechał do Warszawy, gdzie był listonoszem, prowadził też
z żoną mały sklepik. Z czasem podjął decyzję o powrocie do rodzinnej wsi. Kupił gospodarstwo i zajął się rolnictwem. Zaczął też rzeźbić. W 1937 r. jego syn Antoni – utalentowany artysta malarz, zorganizował wystawę rzeźb ojca w Salonie Sztuki Koterby w Warszawie. Po II wojnie światowej, po tragicznej śmierci syna Antoniego, Kudła skupił się wyłącznie na rzeźbieniu. W latach 50. przyjęto go do Związku Polskich Artystów Plastyków.