Katarzyna Gawłowa (1896-1982) z  wsi Zielonki koło Krakowa. Wychowała się w rodzinie chłopskiej. Do szkoły uczęszczała kilka lat. Miała silne poczucie więzi z własnym kręgiem kulturowym. Kultywowała lokalne tradycje, co niedziela chodziła do kościoła w odświętnym stroju krakowskim. Już od młodzieńczych lat wyróżniała się szczególną wrażliwością estetyczną. W rodzinnej chałupie do wzorów odciskanych wałkiem na ścianach domalowywała kwiaty, ptaki, anioły, świętych. Po wyjściu za mąż, we własnym domu zapełniała ściany malowanymi kompozycjami. Jej malutka izba, w której zamieszkała na starość, cała zdobiona kolorowymi malunkami, została odkryta na początku lat 70. przez badaczy z Krakowa. Zachęcona przez nich, zaczęła malować obrazy utrzymane w tej samej konwencji co ścienne przedstawienia.