Boncloki, glinioki, blachocze, żelaźniaki, grapy czy sagany – o nich właśnie chcemy opowiedzieć w naszym nowym cyklu „Gary”. Raz w miesiącu zapraszamy na wpis (na stronie i w muzealnych mediach społecznościowych) o naczyniach służących do przygotowania i przechowywania żywności. Pokażemy w nim obiekty z naszych zbiorów i opowiemy o ich zastosowaniach.

Garnek wywodzi swoją nazwę od prasłowiańskiego rzeczownika „garno” oznaczającego palenisko i piec. Słowo to określało pierwotnie naczynie służące do gotowania i przechowywania pożywienia, wykonane z gliny. Nazwa ta zachowała się pomimo wyparcia garnków glinianych przez metalowe. Garnki – podstawowe wyposażenie kuchni – zmieniały się przez wieki. Miał na to wpływ głównie rozwój palenisk kuchennych, ale też nowe technologie, moda i zdobnictwo przemysłowe. W Polsce powstało kilka wytwórni specjalizujących się w produkcji naczyń do gotowania. Garnki z Olkusza, Bolesławca czy z Myszkowa znane są do dzisiaj.

Garnki to również jeden z elementów kolekcji muzealnych. Zabytkowe naczynia, często sygnowane, pozwalają historykom i muzealnikom na odtworzenie zmian, jakie zachodziły we wnętrzu kuchni i zgłębianie historii kulinariów.