Prace art brutowego artysty – Jakuba Plączkowskiego w zbiorach Etnomuzeum
Wizyta studyjna Działu Sztuki i Estetyki w Muzeum Etnograficznym we Wrocławiubyła okazją do zwiedzenia niezwykłej wystawy „Obłęd. Przypadek Mariana Henela – lubieżnika z Branic” (kurator: dr hab. Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu). Wyjazd zaowocował również spotkaniem z artystą art brutowym – Jakubem Plączkowskim (ur. 1982) i pozyskaniem do zbiorów Etnomuzeum aż 29 prac jego autorstwa.
Jakub Plączkowski intensywnie tworzy od 5 lat. Posługuje się ołówkiem dla konturu, kredkami i flamastrami. Jego prace mają wspólnych bohaterów: Elę i świnię Tadzika, dra. Szerszenia, Bogacza. Na rysunkach pojawia się również bardzo pozytywna postać: przyjaciel, kompozytor i wszechstronny muzyk Piotr Damasiewicz. To właśnie on zainspirował Jakuba do tworzenia i wspierał go na początku tej drogi.
Obrazy przyciągają uwagę kolorystyką, odważną tematyką i poczuciem humoru. Tylko nieliczni wiedzą, że kolor i swada to tylko wierzchnia warstwa twórczości Jakuba Plączkowskiego. Dla artysty bowiem rysunki to sposób na przepracowanie wspomnień, okiełznanie trudnych przeżyć oraz negatywnych emocji.
Jakub Plączkowski zatraca się w akcie tworzenia. Zbiera kredki , długopisy, flamastry, kartki, których ma już olbrzymi zapas. Na rysowanie potrafi poświęcać całe dnie, przeplatając malowanie spacerami, szczególnie w okolice dworca. Ma słabość do pociągów, tramwajów. W jego pracach pojawiają się te maszyny nie tylko przez wzgląd na oszałamiającą konstrukcję ale wiążą się również z nadzieją na ucieczkę lub ciekawą podróż. Z zamiłowania do regionu powstają również pejzaże industrialne, sceny z życia górników.
Plączkowski jest przenikliwym obserwatorem i błyskotliwym komentatorem otaczającej go rzeczywistości. Uwielbiamy jego poczucie humoru i świetne teksty, którymi okrasza swoje rysunki. Doceniamy również i szanujemy intymne opowieści, którymi poprzez swoje prace, obdarza odbiorców jego sztuki.
