Początki sierpeckiego ośrodka rzeźby ludowej sięgają lat 60. XX wieku i są związane z działalnością Wincentego Krajewskiego, rzeźbiarza z Zawidza Kościelnego w woj. mazowieckim. Zmotywował on wiele osób z okolicy Sierpca do rzeźbienia i udziału w konkursach na sztukę ludową, m.in. swojego syna Jana, Stanisława Dużyńskiego, Henryka Wierzchowskiego. Efekty ich działalności, dzięki staraniom rzeźbiarza, po raz pierwszy można było oglądać na stałej ekspozycji rzeźby w 1968 roku w Powiatowym Domu Kultury w Sierpcu. Prezentowane tam prace weszły w skład zbioru Muzeum Etnograficznego w Sierpcu utworzonego w 1971 roku (obecnie Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu). Jednym z inicjatorów powstania tej placówki był też Wincenty Krajewski.

W rzeźbie sierpeckiej dominuje tematyka religijna ‒ przedstawienia Chrystusa Frasobliwego, Chrystusa Ukrzyżowanego, Madonny Skępskiej, Piety, świętych patronów. W kolekcji Izabelli i Piotra Sałustowiczów znalazły się rzeźby założyciela ośrodka Wincentego Krajewskiego i jego syna Jana.