Banknot o nominale 50 zł wypuszczony przez Bank Polski z miejscem i datą emisji: Warszawa 1 września 1929 rok; seria i nr: Ser. CN. 5223710. Lewy margines awersu (i prawy rewersu) szerokości 5,3 cm, na którym znak wodny - popiersie Stefana Batorego w czapce na głowie - profil - na awersie skierowany w prawo; nad popiersiem liczba 50, pod nim litery "zł". Awers: nadruk prostokątny z dużym owalem pośrodku, wyglądem przypominającym kartusz herbowy. W owalu napisy: "Bank Polski PIĘĆDZIESIĄT ZŁOTYCH", poniżej miejsce i data emisji oraz podpisy kierownictwa banku. Nad tekstami koło częściowo zachodzące na owal z wpisaną w nie liczbą 50 - nominałem banknotu. Po obu stronach owalu dwie postaci - po lewej kobieta w wiejskim stroju z sierpem w prawej ręce i snopem zboża przełożonym przez ramię, u jej stóp złożone plony ziemi; po prawej postać boga Hermesa-Merkurego (opiekuna rzemiosł i handlu) - półnagi młodzieniec z lekko przerzuconą przez ramie i rękę tuniką. W lewej ręce mężczyzny kaduceusz - laska zakończona parą rozwiniętych skrzydeł i wijące się po niej dwie żmije z głowami zwróconymi do siebie (kaduceusz - atrybut Hermesa, symbol handlu, bogactwa, losu). Głowa mężczyzny przykryta czapką ze skrzydełkami. U jego stóp złożone: kotwica, młot, kilof i koło zębate. Na szerszych marginesach nadruku i w jego rogach nominał i inicjały "BP". Na dolnym marginesie nadruku seria i numer banknotu. Rewers: nadruk prostokątny, w którym ułożone obok siebie dwa medaliony w kształcie koła; w medalionach dwa rysunki niezidentyfikowanych budynków miejskich, między nimi kaduceusz i dwa dwa rogi obfitości skierowane wylewami w dół. Cała kompozycja na granatowym prostokątnym tle. W rogach prostokąta nominał i inicjały "BP". Nad prostokątem napis "Bank Polski", pod nim napis: "PIĘĆDZIESIĄT ZŁOTYCH". Poniżej dwa prostokąty z tekstami uwierzytelniającymi banknot. Między prostokątami orzeł polski w koronie. Na bocznych marginesach nominał cyframi w kole.